De toren die alles zag

Voor mijn werk heb ik al aardig wat middeleeuwse torens zien langskomen. Ik ben kunsthistoricus, met als specialisatie kunst van de Middeleeuwen. Het behoeft hier natuurlijk weinig uitleg dat onze toren de mooiste van allemaal is. De Domtoren staat zelfs aan de basis van mijn fascinatie voor de middeleeuwen.

Als kind verslond ik de boeken van Thea Beckman. Kruistocht in Spijkerbroek, Triomf van de verschroeide aarde, verhalen over gewone mensen die eeuwen geleden dezelfde wensen, dromen en angsten hadden als ik. Die gekke toren, in het centrum van de stad, trok me dan ook als een magneet naar zich toe toen ik hier kwam studeren. Ik snapte er niets van. Waarom staat hij los van de kerk? Zo anders dan de Sint Jan in mijn geboorteplaats Gouda (ook een hele mooie kerk overigens, maar haalt het niet bij de Dom). Tijdens mijn studie kunstgeschiedenis zat ik dan ook op het puntje van mijn stoel als het over de kathedraal ging.

Het verhaal over het Schrickelijk Tempeest sprak natuurlijk tot de verbeelding. Stel je voor wat een donderend geraas het moet hebben gegeven toen het schip (het middenstuk) van de kerk in elkaar stortte. Men moet het idee hebben gehad dat het einde der tijden aanbrak.

Tijdens mijn studie werd mijn honger naar kennis niet gestild. Dus nu, als onderzoeker aan de Universiteit van Amsterdam, duik ik nog dagelijks in de geschiedenis van de kerk en de toren. Ik hou me bezig met het grafmonument van bisschop Gwijde van Avesnes. Hij zwaaide hier aan het begin van de veertiende eeuw, net voor de bouw van de toren de scepter. Het idee van al die mannen en vrouwen die hun stempel hebben gedrukt op de kerk en de stad blijft me fascineren. Nu is het voor ons tijd om onze handtekening achter te laten op de toren. Ik ben daarom hartstikke trots dat ik me daarvoor met Stichting Utrechts eigenDom mag inzetten!

Link naar mijn website: www.sannefrequin.nl